*Teknoloji hızla ilerliyor, yapay zekâ günlük hayatımıza, işlerimize, ilişkilerimize kadar giriyor. Peki bu çağda “insan olmak” ne demek? Duygularımız, kararlarımız, düşüncelerimiz hâlâ bize mi ait.?
Bu yazıda yapay zekânın yükselişi karşısında insanın rolü ve anlamı sorgulanıyor.
-Eskiden makineler bizim araçlarımızdı. Bugünse, bazı konularda biz onların gerisinde kalıyoruz. Yazı yazıyor, analiz yapıyor, resim çiziyor, konuşuyor…
- Kimi zaman bizden daha hızlı, daha hatasız, daha akıllı. Yapay zekâ artık yalnızca bir teknolojik yenilik değil, insanın aynasına dönüşen bir güç.
Ama asıl soru şu: **Yapay zekâ bu kadar gelişirken, insan kendini kaybediyor mu?**
*İnsan olmak sadece bilgi sahibi olmak değil, aynı zamanda duymak, sezmek, hissetmek demek.
Oysa bugün birçok insan, algoritmaların tavsiyeleriyle karar veriyor. Ne izleyeceğimizi, ne satın alacağımızı, ne düşüneceğimizi bile dijital sistemler yönlendiriyor.
Peki özgür irade nerede kaldı?
*Yapay zekâ üretken olabilir ama sevemez. Yanıt verebilir ama merhamet edemez. Empati kuramaz, yargıladığı şeye vicdanla bakamaz.
Bu çağda teknoloji ilerlerken, bizim geri kalmamamız gereken şey: **insani değerlerimiz**.
Dijital hızın içinde unuttuğumuz basit gerçekler var: Yavaşlamak, anlamak, dinlemek, paylaşmak... Bizi insan yapan şeyler artık "verimsiz" görülüyor. Ama tam da bu yüzden
dİjital Çağda İNSAN Olmak değerli.
*Yapay zekâ çağında insan olmak, sadece teknolojiye ayak uydurmak değildir.
Aksİne Kendİnİ unutmamak demektİr.. Bilgiye ulaşmak kolaylaştı ama bilgeliği korumak artık daha zor. Oysa bizi makinelerden ayıran da tam budur.
**Tavsiye:**
Yapay zekâyı reddetmek gereksiz. Onu anlamak, doğru kullanmak ve sınırlarını bilmek esas mesele. Bu çağda insan kalabilmek için, duygularımıza, değerlerimize ve vicdanımıza sahip çıkmalıyız. Her şeyin otomatikleştiği bir dünyada, **insan kalmak bir bilinç tercihidir.**
Unutmayalım:
**Makineler düşünebilir, ama yalnızca insanlar hissedebilir.**
Ve bu fark, gelecekte en büyük değer olacak.
Saygılarımla,Turan YAZAN
