Hayatta bir yerlere gelmek, makam sahibi olmak, güç elde etmek ya da insanların önünde saygı görmek kimilerini yüceltir, kimilerini ise ne yazık ki küçültür. Çünkü bazıları o noktaya gelene kadar insan kalmayı başarırken, bazıları o makamlara oturunca insanlığını unutur.
Kibir, gurur, insanları aşağılamak, tepeden bakmak…
Bunlar şeytanın insan kalbinde yeşerttiği en tehlikeli duygulardır. Ne yazık ki günümüzde bu hastalığa yakalananların sayısı az değil. Gücü eline geçiren, mevki sahibi olan, elini uzatana tepeden bakan; selam vermeyi, tebessüm etmeyi bile kendine yakıştırmayan insanlar türedi. Oysa Allah katında değerli olan; makamı, malı, gücü değil, kalbidir insanın.
Gerçek büyüklük; insanlığı korumakta, mütevazı kalabilmekte, elindekini paylaşmakta ve kimseyi küçük görmemekte gizlidir. Çünkü insanlığını kaybeden, her ne kadar dünyada bir yerlere gelse de, aslında en büyük kaybı yaşamıştır.
Rabbim bizleri kibirle, gururla, insanlıktan uzaklaşanlardan eylemesin. Kalbimizde merhamet, dilimizde dua, elimizde iyilik olsun. Çünkü insanlığını kaybetmeyen insan, her zaman büyük kazanan olur.
