Çapa`daki Mihrişah Hacı Kadın Cami İmamı Adem Tunoğlu o geceyi anlatıyor: ?Salâ verince camiye elinde bıçakla bir adam geldi. Daha önce hiç yüz yüze karşılaşmamıştım. Caminin cemaati değil. `Bu kapılar niye kilitili? Buralar sizin değil. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Siz kimin kapısını kapatıyorsunuz` gibi konuşmalar yapıyordu. Caminin dışarısına çıkardık. O sırada birden saldırganlaştı. Elindeki palayla vurmaya başladı. Geri çekildim ben ama gögüs altımdan yaralandım. Cemaaten emekli bir polis bir arkadaşa da saldırdı. Kafasına ve eline 18 dikiş atıldı. Hastaneye gittik ama ana baba günü.
Bizimle ilgilenecek kimse yok. Zaten orada ki onca yaralının içinde bizim yaralarımız hafif kalır. Ben yarama tampon yapıp hastaneden çıkarak tekrardan camiye gittim.İnsanlar toplanmıştı. Sabah namazını acıdan eğilemediğim için cemaatten bir arkadaşım kıldırdı. Ara ara diğer vakitlerde ben kıldırdım. Görevimizin başında olmak için çok çaba sarfettik. Çünkü o tehlike karşısında görevimizin başında olmak mecburiyetindeydik. Ben görevimin başında olmazsam onlar başarılı olmuş gibi gözükecek kaos yaşanacaktı. Kaosa karşı halkı birlik ve beraberliğe çağırmamız gerekiyordu. Camilerimizi hiç boş bırakmadık çünkü bir saatlik boşlukta bile minarelerimizi ele geçirebilirlerdi.?
